Menu
Φορέστε τα προστατευτικά γυαλιά, πάρτε στο ένα χέρι τη σέγα και στο άλλο την παλιά καρέκλα και… καταπνίξετε τυχόν ενδοιασμούς της τελευταίας στιγμής. Όχι, δεν πρόκειται για «βάρβαρη» πράξη! Απλά, η καρέκλα που είχε πάρει πρόωρη σύνταξη, έπιανε αρκετό χώρο άσκοπα στην αποθήκη, τη στιγμή που στο υπνοδωμάτιο δεν είχε κανείς πλάι στο κρεβάτι του μια επιφάνεια για να ακουμπήσει κάπου το ξυπνητήρι, ένα βιβλίο ή κάποιο άλλο μικροαντικείμενο.
Και η ιδέα γεννήθηκε. Μάλλον παράξενη, αλλά αρκετά φιλόδοξη: από ένα άχρηστο πράγμα να προκύψουν δύο χρήσιμα. Επειδή, όμως, οι δυνατότητες του «φτιάξτο μόνος σου» είναι σχεδόν απεριόριστες, με έναν απροσδόκητα ευρηματικό τρόπο, η παλιά καρέκλα όντως έγινε δισυπόστατη και διαπρέπει τώρα σε καινούργιο ρόλο και μάλιστα… διπλό.
Με αυτοκόλλητη χαρτοταινία μαρκάρετε τη μέση της καρέκλας. Η χαρτοταινία βοηθά και κατά το κόψιμο, στο να μη σχιστεί η επιφάνεια του ξύλου.
Τώρα χρειάζεται μεγάλη ακρίβεια: σχεδιάζετε τη γραμμή κοπής και, αν από το δάπεδο μέχρι την πλάτη δεν είναι απόλυτα ίσια, θα χρειαστεί μετά να κάνετε περισσότερη επεξεργασία, αλλιώς το κομοδίνο δε θα μπορεί να ταιριάξει καλά στον τοίχο.
Το τέλος της καρέκλας είναι ταυτόχρονα και η αρχή του κομοδίνου: σίγουρα η καρέκλα πρέπει να κοπεί, με πολλή προσοχή, σε δύο πανομοιότυπα μισά.
Με έναν τάκο και ψιλό γυαλόχαρτο, 180άρι ή και λεπτότερο, λειαίνετε την ακμή κοπής, έτσι ώστε το κομοδίνο να εφαρμόσει καθαρά και ισεπίπεδα στον τοίχο.
Κάτω από την επιφάνεια του πρώην καθίσματος μοντάρετε από δύο γωνίες. Αυτές θα αναλάβουν, μαζί με τα ούπατ και τις βίδες, τη στήριξη των κομοδίνων στον τοίχο.
