Menu
Αν και ζούμε στην εποχή του πλαστικού και του πολυεστέρα, το ξύλο εξακολουθεί να είναι το ασυναγώνιστο από αισθητικής άποψης υλικό με τα μεγάλα πλεονεκτήματα και τις πολλαπλές εφαρμογές, όχι μόνο μέσα αλλά και γύρω από το σπίτι.
Και, ενώ η αξία του επιβεβαιώνεται καθημερινά σε πολλές παραδοσιακές χρήσεις, παράλληλα αξιοποιείται σαν πρώτη ύλη στην παραγωγή νέων προϊόντων που ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες, προσφέροντας όλο και περισσότερες επιλογές.
Έτσι, για τα ξύλινα δάπεδα σε εξωτερικούς χώρους, δεν είναι πια υποχρεωτική η χρήση σανίδων από bangirai, ipe, iroko κλπ. Υπάρχει η συνθετική ξυλεία WPC (Wood Polymer Composite) από περίπου 60% ξύλο και 40% πολυαιθυλένιο, που εξασφαλίζει εξαιρετικά μεγάλη αντοχή στον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες, χωρίς να υστερεί σε ωραία εμφάνιση. Ενώ και το εμποτισμένο ευρωπαϊκό πεύκο αποτελεί μια εξίσου αξιόπιστη αλλά και οικονομική επιλογή, με σανίδες απλές ή (καλύτερα) εκείνες με τις αντιολισθητικές αυλακώσεις.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, για την τοποθέτηση των σανίδων σε ένα δρομάκι του κήπου ακολουθείται η ίδια πάνω-κάτω διαδικασία. Σε πρώτη φάση το έδαφος καθαρίζεται από πέτρες και αγριόχορτα και ισοπεδώνεται, με πρόβλεψη για μια ελαφριά ρύση της τάξης του 1%. Διαμορφώνονται τα κράσπεδα δεξιά-αριστερά και μεταξύ τους το χώμα καλύπτεται με αμμοχάλικο και μια στρώση γεωυφάσματος. Το γεωύφασμα ή γεώπανο κήπου είναι ένα είδος πλαστικής λινάτσας που δεν σκίζεται, αντέχει στον ήλιο, επιτρέπει το πέρασμα του αέρα και του νερού και δεν αφήνει να ξεφυτρώσουν τα ζιζάνια. Ακολουθεί το στρώσιμο των καδρονιών (με 5 χιλ. αρμούς διαστολής) και η επικάλυψη με τις σανίδες, είτε με βίδωμα είτε με κάποιο σύστημα κρυφών συνδέσμων. Τα κενά ανάμεσα στα καδρόνια όπως και οι αρμοί γεμίζονται συνήθως με άμμο ή ψιλό χαλίκι.
Στην πραγματικότητα, η κατασκευή δεν είναι πολύ απαιτητική αν έχετε κάποια πείρα σε εργασίες εκτός εργαστηρίου.
Χρόνος: περίπου δύο μέρες
Εργαλεία: φαλτσοπρίονο, επαναφορτιζόμενο δραπανοκατσάβιδο, αναδευτήρα για το τσιμέντο, μικρό δονητή (μπορείτε και να τον νοικιάσετε) αλφάδι, σκαπάνη, φτυάρι.
Υλικά: εμποτισμένη ξυλεία- καδρόνια 7×7 εκ. και σανίδες πάχους 22 έως 25 χιλ. , γεωύφασμα, τσιμέντο, αμμοχάλικο, άμμο, ανοξείδωτες βίδες.
ΠΡΙΝ ΜΕΤΑ
1 Διαμορφώστε τα κράσπεδα δεξιά και αριστερά σε όλο το μήκος, με μπετόν που θα καλουπώσετε σε χαντάκια.
2 Ρίξτε μεταξύ των κράσπεδων αμμοχάλικο, σχηματίζοντας μία σχετικά ομοιόμορφη στρώση πάχους περίπου 10 εκατοστών.
3 Ισοπεδώστε πολύ καλά την επιφάνεια, συμπιέζοντας συγχρόνως όσο γίνεται περισσότερο το αμμοχάλικο.
4 Καλύψτε με το γεωύφασμα που θα επιτρέπει την αποστράγγιση των νερών και θα καταστρέφει τα ζιζάνια.
5 Αρχίστε την τοποθέτηση των καδρονιών σε παράλληλες γραμμές που να απέχουν από 40 έως 50 εκατοστά μεταξύ τους.
6 Με ανατρεπόμενο φαλτσοπρίονο ή δισκοπρίονο ή και με τη σέγα, κόψτε τις σανίδες στο τελικό τους μήκος. Χρησιμοποιώντας μια σανίδα σαν πατρόν, προτρυπήστε και φρεζάρετε όλες τις σανίδες, κάνοντας δύο τρύπες για κάθε σύνδεση.
7 Μετρήστε προσεκτικά και βιδώστε την πρώτη και την πέμπτη σανίδα. Γεμίστε τον μεταξύ τους χώρο με άμμο.
8 Αφού γεμίσετε με άμμο, βιδώστε τις ενδιάμεσες σανίδες. Χρησιμοποιήστε αποστάτες, ώστε να έχετε τελικά ομοιόμορφους αρμούς.
9 Συνεχίζετε με τον ίδιο τρόπο μέχρι το τέλος του διαδρόμου. Όσο δουλεύετε, φροντίζετε να βυθίζονται καλά οι κεφαλές των βιδών.
10 Όταν τελειώσετε την τοποθέτηση των σανίδων, γεμίζετε με χαλίκι τους αρμούς, οι οποίοι έχουν πλάτος περίπου 5 εκατοστά.
